القاب در کیوکوشین کاراته
القاب در کیوکوشین کاراته به دو جنبه اصلی تقسیم می‌شوند:
1- القاب بر اساس درجه و دان (مانند کوهای، سمپای، سنسی، شیهان).
2- القاب بر اساس جایگاه مدیریتی و سازمانی (مانند کانچو، کایچو، کیوشی، سوسای).
برخی از القاب مهم و تعاریف آنها:
- **دوشو**: به معنای راهدار یا پیشاهنگ، اشاره به نفر اول یا هدایتگر.
- **دوجوچو**: رئیس سالن ورزشی (دوجو).
- **سوسای**: بنیانگذار و سرسلسله سبک، بالاترین عنوان در کیوکوشین (مخصوص مرحوم اویاما).
- **کانچو**: رئیس یک مؤسسه یا سازمان رزمی، معمولاً دارای دان ۶ به بالا.
- **کایچو**: رئیس یک منطقه یا سازمان، زیر نظر کانچو.
- **هانشی**: استاد اعظم با حداقل دان ۸ و سن بالای ۵۸ سال.
- **کیوشی**: نماینده ارشد یک سازمان در یک کشور.
- **رنشی**: فردی با مهارت بالا، معمولاً دارای دان ۶ و توانایی راه‌اندازی سازمان رزمی.
- **شیهان**: استاد برجسته با حداقل دان ۵ و سابقه ۲۰ سال آموزش.
- **سنس**: معلم یا مربی با دان پایین‌تر از ۴.
- **سمپای**: شاگرد ارشد در کلاس.
- **کوهای**: هنرجوی مبتدی.
- القاب سازمانی مانند کانچو و کایچو بر اساس جایگاه مدیریتی اعطا می‌شوند.
- القاب فنی مانند سنسی و شیهان بر اساس درجه و تجربه فرد تعیین می‌گردند.
- عنوان **سوسای** تنها به بنیانگذار کیوکوشین، جناب اویاما، اختصاص دارد و دیگران نمی‌توانند از این عنوان استفاده کنند.
